Otoczone lasem zwyczajne gospodarstwo – a w nim cały mikrokosmos – jest punktem wyjścia do opowiedzenia historii o braku porozumienia między córką a jej zamkniętym w sobie ojcem. Jedną z głównych bohaterek filmu jest babka (po baskijsku amama), która komunikuje się z innymi osobami bez słów, a jej elektryzujące spojrzenie i wymowne milczenie są jak kontrapunkt dla pozostałych wątków fabuły. Amama, wypełniona ciszą i onirycznymi wizjami, może oczarować. Zdaniem samego reżysera to film o uczuciach i wspomnieniach. O poczuciu przynależności do wiejskiego świata, a jednocześnie o podskórnej chęci zerwania z tradycją i szukania własnej drogi. Akcja Amamy rozgrywa się w wiejskim gospodarstwie, skupiając się na konflikcie pokoleniowym, który symbolizuje zarówno przeszłość, jak i przyszłość.
Opracowanie: Andoni Iturbe Tolosa
