Andrzej Wajda odsłania tajniki swego warsztatu reżyserskiego. Poznajemy powody, dla których reżyser porzucił studia malarskie na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i trafił do szkoły filmowej w Łodzi. Dowiadujemy się, czym stała się dla niego sztuka filmowa, co chciał przez nią wyrazić i jak polskie malarstwo inspirowało go przy tworzeniu wybranych scen w najbardziej znanych filmach. Wskazując na konkretne obrazy wybitnych polskich artystów, takich jak Jan Matejko, Stanisław Wyspiański, Kazimierz Michałowski, Jacek Malczewski, Leopold Löffler, Józef Chełmoński czy Andrzej Wróblewski, i zestawiając je z kadrami z „Wesela”, „Ziemi obiecanej”, „Brzeziny”, „Krajobrazu po bitwie”, „Katynia”, Andrzej Wajda – największy malarz polskiego kina, pozwala nam zrozumieć siłę oddziaływania malarstwa i jego wpływ na wybór estetyki kreowanych obrazów filmowych. W krótkim słowie wstępnym Martin Scorsese komentuje ten aspekt twórczości Andrzeja Wajdy.
