Debiut młodego niemieckiego reżysera Gregory’ego Kirchhoffa to kameralna opowieść o przełamywaniu własnych lęków. To słowo najlepiej zresztą oddaje charakter głównego bohatera, zagubionego nieco introwertyka.
Po nagłej śmierci rodziców Jacob musi się udać do innego kraju, by zająć się tym, co odziedziczył po nich w spadku. Położonym w malowniczej okolicy pięknym domem z basenem oraz… żółwiem. Niezainteresowany jakąkolwiek formą społecznej interakcji całe dnie spędza, wylegując się na leżaku i uszczuplając solidny zapas alkoholu, jaki zastał na miejscu. Życie Jacoba staje na głowie z chwilą, gdy poznaje Matteo, nieco „uciążliwego” na pierwszy rzut oka sąsiada. Innymi słowy, typowego południowca, który stanowi jego całkowite przeciwieństwo. Mężczyzna również przeżył traumę, jaką było bolesne rozstanie, a ukojenia szuka w sztuce. O tych dwóch życiowych rozbitkach Kirchhoff opowiada w niezwykle ciepły sposób, pokazując, jak ważne jest to, by nie zamykać się na innych. Zdaje się mówić, że wtedy zawsze dużo łatwiej o jakąś życiową niespodziankę. A ta czekać może już za rogiem.
