Troje ludzi, dwa sposoby postrzegania rzeczywistości i jedna rodzina. Portret głuchoniemych rodziców i dwunastoletniej córki. Laura na co dzień odgrywa rolę ust i uszu dla ojca oraz matki, pomagając im w praktycznych czynnościach, takich jak choćby kupowanie węgla. W filmie pełni również funkcję medium, które z empatią wprowadza widza w zwyczajne sprawy niepełnosprawnych. Jest nie tylko narratorem, lecz także przekaźnikiem emocji, które bez niej nie mogłyby znaleźć ujścia do świata słyszących.
