Francuskie przedmieścia. Adriana, Camille, Lou-Ann, Emily, Julie i Kevin to tylko niektóre dzieci, które nie mają i nie potrzebują zabawek. Bawią się na ulicy i bywają prawdziwie okrutne względem siebie. Często w milczeniu przyglądają się przejeżdżającym samochodom. Wiedzą, co to śmierć, gwałt i przemoc. W swoim konceptualnym dokumencie Isabel Pagliai tworzy portret dzieci, które bardzo szybko chłoną wzorce zachowań dorosłych. Film, który w tytule przywołuje postać włoskiej renesansowej poetki podejmuje temat krzywdzących konfrontacji w rodzinach i grupach społecznych.
