Pełnometrażowy debiut Nanniego Morettiego, zrealizowany przez niego w wieku zaledwie 23 lat. Sam reżyser, wyglądający na ekranie jak sobowtór Franka Zappy, wciela się w rolę początkującego aktora Michele Apicelli. Niedojrzały mężczyzna nie potrafi poradzić sobie z obowiązkami męża i ojca. Od wyzwań codzienności stara się uciec w świat eksperymentalnego teatru. Realizowany przez apodyktycznego reżysera spektakl z udziałem Michele okazuje się jednak sromotną klęską. Film Morettiego stanowi gorzki, choć niepozbawiony humoru portret świata młodych artystów. Reżyser drwi z ich egzaltacji, przeintelektualizowania i naiwnego radykalizmu. Jednocześnie, prawem zbuntowanego debiutanta, bezpardonowo atakuje uznanych mistrzów kina. W bodaj najsłynniejszej scenie filmu Michele wymiotuje na wieść o amerykańskich sukcesach Liny Wertmüller. Pojawiający się w Jestem samowystarczalny Apicella powróci jeszcze w czterech innych filmach Morettiego, w których pozostanie zagubionym w rzeczywistości ironistą.
Opracowanie: Piotr Czerkawski
