Lotte, młoda, mądra i utalentowana plastycznie kobieta, pracuje w zakładzie stolarskim ojca, pomagając mu prowadzić księgowość, a każdą wolną chwilę wykorzystuje na rysowanie. Podczas zamieszek ulicznych dziewczyna poznaje Paula, studenta Bauhausu i za jego namową postanawia wstąpić w mury nowej, awangardowej szkoły, która od niedawna działa w Weimarze. W wyniku tej nieakceptowanej przez ojca decyzji, Lotte będzie zmuszona opuścić dom i zerwać kontakty z rodziną.
Obserwując losy nowej studentki poznajemy historię, ideę i mistrzów Bauhausu, najlepszych wychowanków tej szkoły i najbardziej znane projekty, które stały się ikonami nowoczesnego wzornictwa i architektury. Przez filmowe kadry przewijają się sławni artyści i architekci z dyrektorem i założycielem szkoły Walterem Gropiusem na czele. Lotte uczęszcza na zajęcia do Johannesa Ittena i Oskara Schlemmera, przyjaźni się z Josefem Albersem, jego późniejszą żoną, Anni Fleischmann i z Friedl Dicker, zamordowaną później w Auschwitz architektką i projektantką.
Film pokazuje też historię emancypacji kobiet. Studentki Bauhausu, choć chętnie przyjmowane na tę uczelnię, wcale nie miały w jej murach łatwo. Zgodnie z męskim wyobrażeniem o kobiecych predyspozycjach, powinny zajmować się tkactwem. Jeśli upierały się, aby pracować nad projektami architektonicznymi lub meblarskimi, były odsyłane z kwitkiem. I tylko niezwykły upór, determinacja i ciężka praca, pozwoliły im realizować własne pasje i zainteresowania
