Portret największej społeczności muzułmańskiego punka na świecie. Eka jest młodym punkiem i wraz z kolegami żyje na ulicach stolicy Indonezji – Dżakarty. Miasto po erze generała Suharto zmaga się z ubóstwem, korupcją i zanieczyszczeniem środowiska. Chłopcy mają wytatuowane twarze, co w indonezyjskim społeczeństwie ma efekt stygmatyzujący. Z kolei dla samych punków tatuaże są symbolem duchowego pokrewieństwa z Dajakami – ludem zamieszkującym w izolowanych od cywilizacji osadach. Żyjąc zgodnie z wielowiekową tradycją w harmonii z naturą, Dajakowie walczą o utrzymanie swojej tożsamości, która zagrożona jest wraz ze znikaniem lasów. Obie zmarginalizowane indonezyjskie społeczności żyją na obrzeżach społeczeństwa i zastanawiają się nad tym, jaka czeka ich przyszłość. Wraz z nimi wyruszamy w podróż, aby odkryć, co to znaczy mieć miejsce zwane domem i gdzieś przynależeć. Hybrydowa opowieść łącząca dokument, sztukę wideo i fotografię z baśniowymi tradycjami i współczesną rzeczywistością. Film z niezwykle różnorodną ścieżką dźwiękową: od muzyki punk po tradycyjne indonezyjskie gamelan.