Łesia jest młodą więźniarką, niedawno osadzoną w odeskim zakładzie karnym. Już w ośrodku rodzi jej się dziecko. Małego Kolę będzie mogła jednak widywać tylko w wyznaczonych godzinach. Chłopiec pozostanie na oddziale dziecięcym do trzeciego roku życia, potem, jeśli nie weźmie go pod opiekę ktoś z rodziny, trafi do sierocińca. Los Łesi dzielą wszystkie matki odsiadujące wyrok. Kontrapunktem dla ich historii jest postać Iriny – strażniczki, zakładowej nauczycielki i psycholożki, cenzorki listów i jak się okazuje, współczującej obserwatorki życia skazanych kobiet. W tym wyczyszczonym z wszelkiego sentymentalizmu, a przecież budzącym niezwykle silne emocje filmie Péter Kerekes zbiera doświadczenia ponad stu rzeczywistych więźniarek. Dramatyzuje ich historie, zachowując jednak dokumentalną konwencję. Z codziennych sytuacji, obserwacji, rozmów i scen reżyser buduje zwięzłą, mocną narrację – przedstawia portret kobiet pod presją, analizuje ich los, jednocześnie zadając pytanie o rolę mężczyzn.
[Karolina Kosińska]
