W setną rocznicę niepodległości przenosimy się do czasów świeżo odzyskanej państwowości, aby przyjrzeć się, czym żyli ówcześni Polacy. Za sprawą dwóch diametralnie różnych filmów przedstawimy dwie drogi, którymi poruszali się ówcześni twórcy filmowi.
Jedna to kino (używając dzisiejszej metodologii) komercyjne, mające widza bawić („Jadzia”) oraz druga („Ludzie Wisły”), w pełni artystyczna, tworzona przez filmowców inspirowanych przez najbardziej progresywne nurty ówczesnej kinematografii.
Z jednej strony Polacy uwielbiali oglądać swych ulubionych aktorów w sympatycznych, pogodnych historiach, z drugiej strony powstawały poważne dzieła o zacięciu społecznym.
Przed każdym seansem prezentujemy krótki blok kronik filmowych będący dokumentalnym obrazem ówczesnej rzeczywistości. Słowo wstępne wygłosi Jakub Pudełko.
Filmy prezentujemy w odnowionej cyfrowej wersji.
W programie:
- Jadzia, reż. Mieczysław Krawicz, Polska 1936, 74 min.
Przed pokazem fabuły 12-minutowy blok przedwojennych kronik filmowych: Mecz piłki nożnej Polska – Niemcy, Śnieg w lipcu, Otwarcie kolei linowej. Kasprowy wierch, Zlot sokolstwa polskiego, 3 Maja w Katowicach
- Ludzie Wisły – reż. Aleksander Ford, Jerzy Zarzycki, Polska 1938, 128 min.
Przed pokazem fabuły 5-minutowy blok przedwojennych kronik filmowych: Zawody kelnerów w Wiśle, Produkcja balonu stratosferycznego, Z wycieczki na Fiordy powraca do kraju motorowiec „Piłsudski”, Załoga LOT-u po przelocie przez Atlantyk, Dzieci bawią się w wojsko.
