Prawicowo-populistyczna AfD (Alternatywa dla Niemiec / Alternative für Deutschland) jest reprezentowana w niemieckim parlamencie od 2017 roku. W niemieckiej opinii publicznej AfD nazywana jest antydemokratyczną i rasistowską, jednak w niektórych regionach głosuje na nią co czwarty obywatel.
W dokumencie Simona Brücknera widz znajduje się w samym środku wewnątrzpartyjnej zawieruchy: doświadcza walki o przyszły kierunek partii, ale też jest świadkiem buntu jednej z frakcji przeciwko „dekadenckiemu establishmentowi”.
Demagodzy spotykają urażonych konserwatystów, a „postępowcy” nowicjuszy politycznych, poszukujących zupełnie innej drogi ideowej. W tym tyglu wyłania się obraz AfD inny niż ten znany z mediów.
Przy realizacji filmu Simon Brückner pracował z 2-osobowym zespołem, który przez ponad 2 lata nawiązał niemal intymną relację z bohaterami. Twórcy filmu mieli otwarty dostęp do polityków na najwyższych szczeblach partii. W filmie nie ma bezpośrednich wywiadów czy odautorskich komentarzy. Brückner zostawia widza sam na sam z materiałem źródłowym.
