W latach 60. I 70. nasz kraj był mekką autostopowiczów z… Węgier. Dla młodzieży węgierskiej, po stłumionym w 1956 roku powstaniu, Polska była ziemią „wolności i kultury”. Ponieważ na Węgrzech zabronione było podróżowanie autostopem, wielu jeździło do Polski, żeby przeżyć tam przygodę życia. Na letnich autostopowych wyprawach kształtowała się i integrowała inteligencja węgierska, która później stała się warstwą wiodącą życia kulturalnego w kraju.
W filmie zabrali głos między innymi: były węgierski prezydent László Sólyom, historyk i polonista Csaba György Kiss, poeta, tłumacz, historyk, dyplomata, ojciec obecnej ambasador Węgier w Polsce István Kovács, pisarz Janos Hay, plastyk István Haász i wielu innych.
Skąd w ludziach z tamtych lat tyle romantycznej otwartości, bezgranicznego zaufania do nieznanych sobie bliźnich? Dlaczego autostop stał się remedium z jednej strony dla władzy, a drugiej dla tęskniących za wolnością młodych ludzi? Czy był swoistą grą pozorów z jednej strony niby demokratycznych władz, drugiej niby wolnych obywateli? Czy istnieje DNA przyjaźni? Wreszcie, czy autostop jest wiernym miernikiem poziomu wolności?
