Bohaterem filmu jest zdemobilizowany żołnierz Armii Czerwonej, który wraca do swojej wsi. Decyzja o obsianiu kułackiego pola skonfiskowanym zbożem oburza jego ojca - człowieka o tradycyjnym światopoglądzie, który nie wierzy, że zrabowane ziarno wykiełkuje na zrabowanej ziemi.
„Chleb” powstał w tym samym czasie co słynna „Ziemia” Dowżenki i w paradoksalny sposób koresponduje z nim estetyką i światopoglądowo. Choć dzieło Shpykovskyiego kręcone było w celach propagandowych, nie spodobało się ówczesnym cenzorom, którzy zakazali jego rozpowszechniania. Obraz przez długi czas pozostawał nieznany szerokiej widowni, a nazwisko reżysera próbowano wymazać z historii ukraińskiej kinematografii.
