Cztery miliony hektarów ziemi i wody, czyli największy, naturalny, zamieszkiwany przez karibu, łosie i orły, obszar na północy Kanady. „To nie jest nasza ziemia – mówią żyjący tam od tysięcy lat ludzie Kaska – To ziemia dla naszych dzieci, które przyjdą po nas. I to z ich powodu, musimy dobrze się o nią troszczyć”.
W światopoglądzie Kaska Dena ziemia jest czymś kluczowym i centralnym: są jej częścią, tak samo, jak ich język, sposób życia i wiedza. Mówią o świętości ziemi, a samych siebie traktują jak jej strażników.
Film pełen wspaniałych krajobrazów opowiada nie tylko o związkach z ziemią, ale też o ich brutalnym rozerwaniu przez kolonizację. Dziedzictwo szkół rezydencjalnych i inwestycji górniczych to ponura część historii Kaska. Dzięki wspólnej trosce o ziemię i o społeczność, cienie przeszłości stają się jednak coraz mniejsze.
