Komuna

Opis filmu

Lata 70. Erik i Anna to małżeństwo z długim stażem. On jest architektem, ona spikerką telewizyjnych wiadomości. Kiedy mężczyzna dziedziczy duży dom, postanawiają przełamać życiową nudę i z grupą outsiderów zakładają komunę. W tym samym czasie Erik poznaje studentkę uderzająco podobną do żony, ale też znacznie młodszą. Ton filmu zmienia się w rytmie codziennego życia. Od szybkich, niemal komediowych sekwencji, po przejmujące studium załamania nerwowego. To wiwisekcja mitu wspólnoty. Idea bliskości rozbija się o ludzki egoizm, egalitarny sposób podejmowania decyzji w domu zamienia się niemal w tyranię większości. W Komunie uderzają płytkie relacje między ludźmi, przemilczane żale i potrzeby, samotność, emocjonalne braki. Uczestnicy festiwalu w Berlinie dopatrywali się tu także alegorycznej opowieści o społeczeństwie i metafory współczesnej Europy. Niezależnie od tego, czy uznamy Komunę za kino polityczne czy osobiste, pozostaje ona boleśnie aktualna.