Alice, po kłótni ze swoim chłopakiem, detektywem Frankiem Webberem, przyjmuje zaproszenie znajomego malarza. Artysta proponuje dziewczynie pozowanie do portretu i zachęca ją do przymierzenia sukni baletowej. Podczas gdy Alice się przebiera, on próbuje wykorzystać sytuację. Dziewczyna chwyta kuchenny nóż i zadaje śmiertelny cios niedoszłemu gwałcicielowi. Krótko po tym zajściu, o którym głośno już w całym Londynie, tajemniczy świadek zabójstwa zaczyna szantażować Alice. Dochodzenie w tej sprawie zostaje powierzone Frankowi.
Jest to pierwszy film dźwiękowy Hitchcocka. Wykonawczyni głównej roli słabo mówiła po angielsku, a dubbing nie był jeszcze znany. Reżyser zaangażował więc młodą angielską aktorkę, Joan Barry, która z kabiny stojącej za planem mówiła do mikrofonu kwestie dialogowe głównej bohaterki.