Wynalazek miłości
(A Invenção do Amor)
reż. António Campos Portugalia 1965 29 min
Miłość w czasach opresyjnego reżimu Salazara niejedno ma imię. W anarchistycznej fabule António Camposa, reżysera z kręgu Cinema Novo, jest wyrazem buntu. Adaptacja wiersza Daniela Filipe’a.
Prekursor portugalskiego kina etnograficznego, António Campos, realizuje anarchistyczną fabułę, w której miłość jest wyrazem buntu wobec panującego reżimu politycznego. Para bezimiennych kochanków spotyka się w kawiarni, by potem przemierzać razem ulice i podmiejskie łąki pod nieustanną kontrolą tajnej policji, tropiącej każdy przejaw wolności. Ezopowy język tej historii szybko wymyka się spod kontroli, tworząc jasną paralelę z opresyjnym Salazarowskim Estado Novo (Nowym Państwem).
Rewolucja
(Revolução)
reż. Ana Hatherly Portugalia 1975 12 min
Mury mówią! Malarka i poetka, Ana Hatherly, fotografuje świeże uliczne murale i graffiti powstałe w Lizbonie podczas rewolucji goździków w 1974 roku. Nieliczne z nich przetrwały do naszych czasów.
Ana Hatherly, artystka multidyscyplinarna, realizuje film na weneckie Biennale. Fotografując świeże uliczne murale i graffiti powstałe w Lizbonie podczas rewolucji goździków w 1974 roku, tworzy wizualną reprezentację rewolucyjnego ducha. Rejestruje żywą, bardzo plastyczną ekscytację i poczucie wyzwolenia po latach reżimu Salazara, przejawiające się w symbolach, które po naszej stronie żelaznej kurtyny mogły budzić jeżeli nie sprzeciw, to zdziwienie. Rewolucja mieni się czerwienią, ale nie tylko.
Dina i Django
(Dina e Django)
reż. Solveig Nordlund Portugalia 1981 76 min
występują: Maria Santiago, Luís Lucas, Benvinda Bento, Manuela de Freitas, Manuela Fernandes, Canto e Castro, António Montez, Sinde Filipe, Tony Morgon
Jest wiosna 1974 roku, za chwilę na ulice wyjadą czołgi, ale to nic, bo nastoletnia Dina właśnie znalazła swojego księcia. Stylowy Django nie idzie w życiu na kompromisy. Ich szalona miłość doprowadzi do pięknej katastrofy. W tle Bairro Alto w obiektywie Acácio de Almeidy.
17-letnia Dina (Maria Santiago) mieszka w Lizbonie, gdzie jej babka pracuje jako służąca u drobnomieszczańskiej rodziny. Dla słodkiej wagarowiczki, która zamiast nudnych lekcji w szkole wybiera wypady do klubów Bairro Alto, jedyną nadzieją jest miłość. To jej poświęca nieprzespane noce, zapisując w pamiętniku swoje dalekie od codzienności marzenia. Rozkwitający seksapil dziewczyny, źródło satysfakcji i lęku jednocześnie, pozwala jej wodzić starszych mężczyzn za nos i korzystać z okazji.
Jest wiosna 1974 roku, za chwilę na ulice wyjadą czołgi, wybiegną żołnierze z czerwonymi goździkami w lufach karabinów, ale to nic, bo Dina właśnie znalazła swojego księcia. Drobny przestępca, stylowy Django (Luís Lucas), nie idzie w życiu na kompromisy. Ich szalona miłość w rewolucyjnym czasie, gdy wszelkie normy są zawieszone, doprowadzi do pięknej katastrofy. Życie daje Dinie lekcję dojrzałości – pozwala jej pozbyć się złudzeń. Na zdjęciach Acácio de Almeidy trwa wciąż Lizbona, której dziś już nie ma. Została na nich uwieczniona m.in. kultowa Café Estádio, miejsce spotkań lizbońskiej bohemy artystycznej.
