Arena
Laureat Złotej Palmy dla najlepszego krótkiego metrażu na festiwalu w Cannes. Carloto Cotta, portugalski „niegrzeczny chłopiec”, rusza w pogoń za młodocianymi złodziejami na blokowisku w Chelas.
Laureat Złotej Palmy dla najlepszego krótkiego metrażu na festiwalu w Cannes, który otworzył oczy świata na twórczość João Salavizy. Carloto Cotta, portugalski „niegrzeczny chłopiec”, zagrał w „Arenie” tatuażystę zamkniętego w areszcie domowym gdzieś w lizbońskiej dzielnicy Chelas. Grupa dzieciaków kradnie mu ostatni grosz, więc rozjuszony Mauro rusza za nimi w pogoń. W palącym popołudniowym słońcu ujęcia komunalnych bloków dotykają esencji poetyckiego modernizmu. Czy Mauro pozostanie obojętny na jego brutalistyczne piękno?
Manga d’Terra
Nagrodzony za tytułową piosenkę portugalskim Oscarem musical z Reboleiry, w którym Basil da Cunha oddaje hołd kobiecości. Zjawiskowa kobowerdeńska piosenkarka Eliana Rosa gra dziewczynę z Wysp, emigrującą do Lizbony. Morna, coladeira, funaná wymieszane z funkiem, zouk rockiem i jazzem tworzą muzyczny krajobraz stolicy Portugalii.
Błękitnooki Basil da Cunha, pół-Portugalczyk, pół-Szwajcar, biegle mówi w języku kreolskim i w lizbońskich Amadorze, Reboleirze, czy Bairro czuje się jak w domu. Ta odśrodkowa perspektywa jest jego największym atutem, ma swoich stałych współpracowników, rekrutujących się z lokalnej społeczności. Portretuje emigranckie komunalne osiedla, łącząc kino społeczne z oniryczną narracją. Spędza czas wśród ludzi, idzie z kamerą tam, gdzie się gromadzą, tam, skąd płynie muzyka. Jest w jego filmach życie, które wylewa się wartkim strumieniem na ulicę, zrujnowany plac i w zaułek, a ich pełna dynamiki estetyka odzwierciedla kabowerdeńską duszę.
