Akcja rozgrywa się w Cesarstwie Rzymskim. Spartakus oraz jego żona Frygia trafiają do niewoli i zostają rozdzieleni przez handlarzy niewolników. Wiedziony miłością do żony i pragnieniem odzyskania wolności Spartakus staje na czele rebelii.
Spartakus to wizytówka stylu Bolszoj. Przedstawienie miało premierę w 1968 roku i do tej pory cieszy się niesłabnącym powodzeniem, głównie ze względu na wirtuozowskie popisy męskiej części zespołu. Myślą przewodnią dzieła jest walka o wolność, a dzieje buntu gladiatorów – jej wielką metaforą. Spartakus to monumentalny fresk o wieloplanowej akcji, wątkach epickich, tragicznych i lirycznych, pełen ostrych spięć dramatycznych, operujący tłumami na scenie. Obok rytmów tanecznych i reminiscencji folkloru różnych narodów – zwłaszcza ormiańskiego, gruzińskiego i tureckiego – dominują rytmy marszowe i tryumfalne. Historię Spartakusa na język tańca przełożył Jurij Grigorowicz, jeden z najważniejszych choreografów baletu Bolszoj i jego długoletni dyrektor artystyczny.
