Klasyczna włoska komedia, uznawana za najlepszy przykład tzw. „różowego neorealizmu”. Głównym bohaterem jest sierżant Antonio Carotenuto, który zostaje szefem policji w małej włoskiej miejscowości. Będący wciąż kawalerem mężczyzna poznaje na miejscu młodą i piękną Marię oraz rzymską akuszerkę Annarellę… „Chleb, miłość i fantazja”, zrealizowana w momencie, kiedy artystyczny potencjał włoskiego neorealizmu zaczął nieco się wyczerpywać, utorowała drogę rozrywkowym filmom obyczajowym, które zalały włoskie ekrany w latach 50. Osadzona w sielskiej scenerii, utrzymana w lekkim tonie komedia Comenciniego cieszyła się ogromnym powodzeniem u publiczności i została pozytywnie przyjęta przez krytyków. Dużym atutem filmu są znakomite role Vittorio De Siki oraz Ginny Lollobrigida, która właśnie w „Chlebie” zagrała zdaniem części filmoznawców najlepszą rolę w swojej karierze. Popularność komedii sprawiła, że film stał się początkiem tetralogii: w 1954 roku powstała „Chleb, miłość i zazdrość” z De Siką i Lollobrigidą, w 1955 „Chleb, miłość i…” z De Siką i Sophią Loren, a w 1958 hiszpańsko-włoska „Chleb, miłość i Andaluzja”.
