Claudine

Opis filmu

“Claudine” pojawiła się na ekranach mimochodem, zalana morzem sensacyjnych filmów spod znaku Blaxploitation. Diahann Carroll (u boku Jamesa Earla Jonesa sprzed epoki Dartha Vadera) jest świetna w trzeźwej, pozbawionej fajerwerków i nominowanej do Oscara roli tytułowej. “Claudine” pojawiła się na ekranach mimochodem, zalana morzem sensacyjnych filmów spod znaku Blaxploitation. Diahann Carroll (u boku Jamesa Earla Jonesa sprzed epoki Dartha Vadera) jest świetna w trzeźwej, pozbawionej fajerwerków i nominowanej do Oscara roli tytułowej. Przed tym filmem komedie romantyczne dla Czarnych nie istniały – „Claudine” zarazem pięknie przestrzega reguł tego gatunku, jak i odważnie podejmuje szereg trudnych tematów. Sercowy egoizm Claudine i Roopa (Jones) odbija się na ich Bogu ducha winnych dzieciach. Claudine wiąże się z wieloma mężczyznami, porzucającymi ją często z dodatkową gębą do wykarmienia. Roop nie jest idealnym ojcem dla swych dzieci, które ledwo widuje. A mimo to kibicujemy ich związkowi, bo wydają się wzajemnie korygować swe wady. Mimo wszelkich komediowych akcentów, bohaterowi Carroll i Jonesa pozostają silnie zakorzenieni w trudnej rzeczywistości klasy robotniczej. Ich pierwsze spotkanie ma w sobie niespotykany realizm. Kiedy dzielą ekran, są jak dynamit: seksowni, czarujący i irytujący, a zarazem błyskawicznie rozpoznawalni jako reprezentanci niższych klas społeczeństwa. Nigdzie poza „Claudine” nie znajdziecie romantycznej sceny z udziałem płynu do mycia naczyń jako narzędzia gry wstępnej – a także tak idealnego połączenia historii miłosnej i społecznej satyry. Całość podnosi na duchu, łamie serce i wywołuje salwy śmiechu jednocześnie.