Dry

Opis filmu

Bezpośrednią inspiracją do powstania nowego filmu jednego z najbardziej cenionych włoskich reżyserów Paola Virzìego była pandemia koronawirusa oraz doświadczenie lockdownu. „W czasach, gdy ulice miast świeciły pustkami, a my zamknięci byliśmy w domach, naturalne wydawało się patrzenie w przyszłość i refleksja, jak za jakiś czas będzie wyglądało nasze życie” – przekonywał. Bohaterowie Virzìego co prawda mogą wyjść ze swoich rzymskich mieszkań, ale ich codzienność determinuje inna plaga. Włoska stolica cierpi na chroniczny brak wody, a deszcz nie padał tu od trzech lat. W umierającym z pragnienia mieście na jaw zaczynają wychodzić pierwotne instynkty, a międzyludzkie relacje, nawet te wydawałoby się najbliższe, wystawione zostają na poważną próbę. Przedstawiając całą galerię osobliwych postaci, od byłego skazańca przez taksówkarza, lekarkę, krawca po eksperta od hydrologii (w obsadzie znalazły się gwiazdy włoskiego kina, takie jak Silvio Orlando czy Monica Bellucci), Virzì portretuje społeczeństwo w kryzysie. Ta pełna ironii dystopia jest nie tylko uniwersalną opowieścią o kondycji współczesnego człowieka, ale również niepokojącym sygnałem ukazującym konsekwencje realnego problemu, jakim w wyniku postępujących zmian klimatycznych staje się dostęp do wody.