Mistrzostwa świata w piłce nożnej z 1994 roku przeszły do historii nie tyle ze względu na sport, ile za sprawą morderstwa Andrésa Escobara, obrońcy reprezentacji Kolumbii, który w meczu ostatniej szansy przypadkowo strzelił samobójczego gola. Śmierć Andrésa stała się punktem kulminacyjnym brutalnej wojny domowej w Kolumbii między rządem wspieranym przez Stany Zjednoczone a bojówkami baronów narkotykowych. W tej historii jest dwóch protagonistów o nazwisku Escobar - urodzeni w tym samym mieście, obaj byli fanatykami piłki nożnej, a ich śmierć nieodłącznie wiąże się z mariażem sportu, polityki i brudnych pieniędzy. Andrés, nazywany dżentelmenem boiska, kapitan reprezentacji, stał się symbolem odrodzenia kolumbijskiego futbolu. Natomiast Pablo, boss największego kartelu narkotykowego w kraju, przez biedotę obwołany świętym, doprowadził do szaleńczego wzrostu popularności piłki nożnej, zarazem przyczyniając się do jej ostatecznego upadku.
85%
