Nadmorski kurort w pełni sezonu. Jan, który przebywa na urlopie z żoną, poznaje dziewczynkę Inte. Mężczyznę intryguję otaczająca ją aura tajemnicy. Zaniedbując żonę, spędza z Inte coraz więcej czasu, przenosząc się w wyobraźni do baśniowego ogrodu dzieciństwa. Uświadamia sobie, że jest zmęczony swoim realnym życiem. „Trudno powiedzieć kto bardziej – scenarzysta Eustachy Rylski czy reżyser Antoni Krauze – przekomponował materiał, przestawił akcenty w filmowej »Dziewczynce z hotelu Excelsior«?” – pisał Adam Horoszczak w tygodniku „Ekran”. „Reżyser tonując obecny w opowiadaniu podtekst erotyczny, uczynił dziewczynkę uosobieniem i projekcją tych istniejących w człowieku sił, które – przebudzone – prowadzić mogą w dwóch kierunkach: do odnalezienia prawdy o sobie samym, bądź do całkowitej autodestrukcji. Rozpoczyna się więc proces stopniowego wyzwalania się Jana z pęt dotychczasowej egzystencji”.
