Jak pokazuje historia głównego bohatera filmu, aby być dobrym ojcem, nie trzeba mieć poukładanego życia ani mieścić się w ciasnych heteronormach. Sidney marzy o karierze, lecz czas spędza głównie, snując się po Los Angeles i próbując związać koniec z końcem. Wieczorami występuje jako drag queen, a do tego nagle musi zaopiekować się swoim synem, który z niewyjaśnionych powodów został porzucony przez matkę. Akcja tej pozytywnej historii toczy się w niespiesznym tempie, dodatkowo ubarwiają ją występy bohatera na scenie. I choć miała ona wszelkie zadatki, by stać się nieznośnie sentymentalna, ani przez chwilę taka nie jest. Duża w tym zasługa Tomasa Paisa w roli Sidneya: aktor nie powiela stereotypu drag queen, lecz tworzy pełną sprzeczności, nieoczywistą postać, której nie definiuje jedynie seksualność. Hunky Dory to tak naprawdę portret współczesnej, dziwacznej dysfunkcjonalnej rodziny, pisał o filmie „The Hollywood Reporter”.
Malwina Grochowska
