Dwa lata temu Bruno Dumont zrealizował eksperymentalny musical historyczny Jeannette. Dzieciństwo Joanny d’Arc. Teraz znany z prowokatorskiego usposobienia i ateistycznego światopoglądu reżyser nakręcił kolejną autorską odsłonę żywota świętej Kościoła katolickiego oraz patronki Francji. W Jeanne, która zadebiutowała na tegorocznym festiwalu w Cannes (wyróżnienie w sekcji Inne Spojrzenie), pokazuje bohaterkę w boju – w męskim otoczeniu przekonanych o swojej racji notabli, na polu bitwy i w trakcie niesprawiedliwego procesu o herezję. Historia Dziewicy Orleańskiej jest powszechnie znana, rodakom reżysera w szczególności, Dumont pozwala więc sobie na wiele – ogranicza akcję, piętrzy dialogi, informacje podaje w umowny sposób. Kontynuuje drogę obraną przy okazji Martwych wód – nie liczą się logika czy pozory realizmu, ważne są postaci i interakcje między nimi. W Jeannette... w ironiczny sposób dotykał kwestii odradzania się religijnych fanatyzmów. W Jeanne, zgodnie z duchem czasów, skupia się na ukazaniu statusu kobiety, która zarówno w XV, jak i XXI wieku musi mierzyć się z protekcjonalnym traktowaniem przez mężczyzn i udowadniać swoją wartość. Nawet jeśli – jak w przypadku Joanny d’Arc – ma wsparcie boskich instancji.
(Karol Owczarek)
