Tytuł filmu – nazwa brutalnej chińskiej tortury – z jednej strony metaforycznie nawiązuje do nieodwracalnych skutków rabunkowej eksploatacji środowiska, z drugiej - odnosi się do morderstwa, które staje się tu pretekstem do opowieści o trudnym sąsiedztwie. Trapione klęskami żywiołowymi Haiti jest jednym z najbiedniejszych krajów świata, podczas gdy Dominikanę kojarzymy z karaibską turystyką. Różnicę znakomicie widać na zdjęciach satelitarnych: na Haiti, gdzie węgiel drzewny pozostaje od wieków jedynym źródłem energii, lasy są już tylko wspomnieniem. Inaczej niż po drugiej stronie granicy, gdzie od lat prowadzona jest zdecydowana polityka ochrony środowiska. Przygraniczne rejony Dominikany zmagają się więc z plagą nielegalnej wycinki drzew, przerabianych na miejscu na węgiel i na grzbietach mułów szmuglowanych przez granicę.
Filmowe śledztwo w zdawałoby się jednostkowej kryminalnej sprawie ujawnia ogrom wzajemnych uprzedzeń i nieoczywistych powiązań między oboma krajami. Przy całym swym dramaturgicznym wyrafinowaniu „Kara tysiąca cięć” to przede wszystkim fascynująca opowieść o związkach ubóstwa z rywalizacją o zasoby naturalne, kryzysem ekologicznym, mafijną polityką, masową migracją i społecznym wykluczeniem.
