Jamsheed Akrami, irański filmoznawca mieszkający w USA, swój najnowszy dokument poświęcił cenzurze. Zobaczymy tu sporo wywiadów z najważniejszymi postaciami irańskiego kina. Jafar Panahi, Asghar Farhadi, Bahman Ghobadi i wielu innych twórców opowiada o swoich spotkaniach z cenzorami, ale o sile filmu Akramiego decyduje kapitalny wybór filmowych fragmentów, ilustrujących poszczególne cenzorskie zapisy i – sposoby na ich obejście. Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że obrazowe metafory i wysublimowane ujęcia, z których słynie perskie kino, bardzo często wynikają z niemożności dosłownego przedstawienia konkretnych scen. Rygorystyczne przepisy zabraniają m. in. pokazywania na ekranie kobiecych włosów czy jakiegokolwiek fizycznego kontaktu między kobietą a mężczyzną. Mimo poważnej wymowy w filmie Akramiego nie brakuje humoru – najlepszej broni do walki z systemowym absurdem cenzury.
