Księga wielkich życzeń

Opis filmu

Siedmioletnia Marysia trafia do sanatorium po pożarze sierocińca i poznaje w nim dwóch starszych, bardzo się od siebie różniących, panów. Między nimi zawiązuje się nić przyjaźni. Dawno, dawno temu istniała Księga Wielkich Życzeń, w której każdy człowiek mógł znaleźć dla siebie życzenie, jakie zostanie spełnione. Nikt jednak nie otwierał księgi, bo nie wiedział, czego tak naprawdę najbardziej pragnie. W końcu ludzie zapomnieli o Księdze i dziś nikt już nie wie, gdzie jej szukać... Sławomir Kryński w swoim urzekającym filmie przypomina o odwiecznej tęsknocie człowieka za niespełnionym i nie do końca sprecyzowanym pragnieniem, o lęku przed samotnością i śmiercią, o życiu, które przeminęło, pozostawiając pustkę i wyschnięte serce. Przy tym reżyserowi, mimo poruszania spraw najważniejszych i najgłębszych, udało się uniknąć patosu i wyciskania łez. Film jest poruszającą, ale też momentami zabawną opowieścią o przyjaźni małej dziewczynki i starego człowieka, kiedy po spaleniu sierocińca grupka dzieci zostaje przygarnięta na pewien czas przez pobliski dom starców. Reżyser śledzi wzajemne relacje małej Marysi, już boleśnie dotkniętej przez los, ale pełnej dziecięcej wiary w dobro i Adama - samotnego, zgorzkniałego człowieka u kresu drogi. Film przeniknięty jest ciepłem i okraszoną uśmiechem melancholią. Proponuje nam chwilę skupienia, refleksji i niezwykłego przeżycia, w urzekającej na poły baśniowej formie przypominając nam o sprawach ostatecznych.