Rok 1918. Młody porucznik C.K. ułanów Kiekeritz, cierpiący na poważnie zaawansowaną gruźlicę, zostaje odesłany z wojskowego lazaretu do małej mieściny w Karpatach. Jest komendantem punktu etapowego i stacji Turka. Esteta, źle się czuje w prymitywnych warunkach. Jego prawdziwą pasją jest zbieranie dzieł sztuki. Rozmyśla nad sensem życia i śmierci... Sugestywny obraz z czasów pierwszej wojny światowej i rozpadu monarchii austro-węgierskiej, w tym także odchodzącej formacji społecznej, degeneracji elity, przejawiającej się również w jej upodobaniach artystycznych, wynaturzeniach i dewiacjach psychicznych.
