Waliko Mizandari, przydomek Mimino (po gruzińsku "Sokół"), jest pilotem starego helikoptera, obsługującego górskie wioski Górnej Tuszetii. Pewnego razu Mimino spotyka na lotnisku swojego byłego kolegę ze studiów, który teraz pilotuje naddźwiękowy samolot "Tu-144 " i lata za granicę. W jego załodze jest stewardessa Larysa Iwanowna, która od razu zdobywa serce Mimino. Pragnąc osiągnąć sukces w lotnictwie i poznać bliżej Larysę, bohater udaje się do Moskwy. Czeka go wiele zabawnych, komicznych i dramatycznych sytuacji...
Nagrody: Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie (1977); Nagroda za najlepszy film komediowy na WFF w Erewaniu (1978); nagroda "Złoty Lacheno" na MFF w Avellino (1979); Nagroda Państwowa dla Georgija Daneliji, Wachtanga Kikabidze, Frunzika Mkrtczjana (1978).
