Film opowiada historię wyjazdu grupy polskich artystów do utopijnego miasta na południu Indii - Auroville. Osada została założona w 1968 roku pod duchowym przywództwem Matki (pochodzącej z Paryża Mirry Alfassa’y). W założeniu Auroville miało być miejscem eksperymentu nad nowymi formami świadomości i kształtem instytucji społecznych. Artyści opuszczają zimową Polskę, przenosząc się w bardzo odległe, ciepłe miejsce. Różnica, jakiej doświadczają, nie leży jedynie w klimacie - w Auroville panuje opinia, że refleksja krytyczna nie jest do niczego potrzebna. Czy w utopii szczęśliwych ludzi jest miejsce na kulturę, która reprezentuje historyczną traumę i osobiste niepowodzenia?
