Po ostatniej serii zamachów terrorystycznych Belgia znalazła się w centrum uwagi całego świata jako kraj o wyjątkowo wysokim odsetku „zachodnich dżihadystów”. Co skłania belgijskich muzułmanów do wstępowania w szeregi fundamentalistów? Jak przebiega proces radykalizacji potencjalnych zamachowców? O nastolatkach, którzy wyjechali do Syrii, by wziąć udział w „świętej wojnie”, opowiadają przed kamerą ich rodziny i znajomi, ale „Mój dżihad” to także film o tych, którzy nie mogą pogodzić się z zawłaszczaniem ich religii przez ekstremistów. Ich dżihad to walka o islam oświecony, tolerancyjny i sprzeciwiający się przemocy. Jedni organizują pomoc psychologiczną dla uczniów zagrożonych agitacją radykalnych imamów, inni jeżdżą z młodzieżą na Bliski Wschód, by na miejscu pomagać najbardziej potrzebującym uchodźcom z Syrii. Ich praca bywa niebezpieczna i jest niewdzięczna, ale daje nadzieję. Jak dobitnie pokazują przykłady, na stygmatyzacji i izolacji muzułmańskich społeczności Zachodu zyskują jedynie fundamentaliści.
