Tereza została napadnięta. Przeżyła traumę – widziała, jak jej oprawca ginie trafiony policyjną kulą. Po tym wydarzeniu nie może się pozbierać. Nie wychodzi z domu. Miewa napady paniki. Mąż chce jej pomóc – kupuje pancerny samochód i namawia ją na wypad na brazylijską wieś do rodzinnej rezydencji otoczonej hektarami ziemi. Tam Tereza ma odzyskać spokój ducha i odbudować poczucie bezpieczeństwa. Ale pracownicy gospodarstwa mają dość wyzysku. Frustracja narastała w nich latami, a fala zwolnień doprowadziła do wybuchu tłumionego poczucia niesprawiedliwości. Przyjazd „państwa” obudzi w robotnikach chęć mordu. Przed ich gniewem i żądzą krwi Tereza ukryje się w swoim pancernym aucie.
„Na własność” to wstrząsający swoją brutalnością thriller, w którym sugestywne sceny przemocy ściskają żołądek, a napięcie budowane jest umiejętnie od pierwszej sceny aż do finału. To pomysłowy dreszczowiec ze sprytnie wywróconym na drugą stronę motywem home invasion, w którym stos trupów rośnie w zastraszającym tempie, a każda śmierć wywołuje obrzydzenie. Bo jest paskudnie realistyczna. Przemycony przez reżysera, Daniela Bandeirę, komentarz społeczny na temat jaskrawego kontrastu pomiędzy jakością życia uprzywilejowanych i uciskanych jest subtelny i nie przyćmiewa elementów gatunkowych. A wiele pomysłów wykorzystanych w scenariuszu sprawia, że „Na własność” jest zaskakująco świeży. Film miał premierę na tegorocznym Berlinale, a w czasie seansu widzowie wychodzili z kina. „Na własność” to thriller dla widzów o nerwach mocnych jak stal. Albo samochód pancerny.
13%
