Film Wagenhofera, opowiadając o produkcji dystrybucji żywności na świecie, skłania zarazem do refleksji nad przyszłością naszą i naszej planety dotykając tematów takich jak globalizacja, zrównoważony rozwój, prawa człowieka, industrializacja czy inżynieria genetyczna. Kolejne epizody pokazują nam skalę globalnych powiązań na przykładzie dla nas wręcz życiodajnym, czyli żywności. Wagenhofer zabiera nas do tropikalnych lasów Amazonii żeby pokazać co ich karczowanie ma wspólnego z kurczakiem leżącym na półce w europejskim supermarkecie. Towarzyszy bretońskiemu rybakowi wykonującemu swój wymierający zawód. Portretując dyrektora światowej korporacji i emigranta z Senegalu opowiada o ubóstwie i głodzie pośród niewyobrażalnego bogactwa, luksusu i marnotrawstwa. Struktura filmu powstaje przez połączenie płaszczyzny racjonalnej i informacyjnej z emocjonalną, dotykającą uczuć widza, i przeplatanie wątków komentarzami swoistego "głosu sumienia" w osobie Jeana Zieglera, komisarza ONZ ds. żywności.
