Zambia to kraj, który wedle wszelkich przesłanek powinien opływać w bogactwa. Jest zasobny w pożądaną na światowych rynkach miedź. W ciągu ostatnich 10 lat z tamtejszych kopalni wydobyto surowce warte 29 miliardów dolarów. Tymczasem Zambia pozostaje jednym z 20 najbiedniejszych państw na świecie.
Dlaczego miedź nie pomaga Zambijczykom wyjść z ubóstwa? Jak to możliwe, że na bogactwach naturalnych Afryki bogaci się np. Szwajcaria? Dla kogo istnienie rajów podatkowych oznacza piekło na Ziemi?
Szacuje się, że ucieczka zysków do rajów podatkowych kosztuje ubogie kraje 160 miliardów dolarów rocznie – czyli dwukrotnie więcej niż otrzymywana przez nie pomoc rozwojowa.
Czy ten rażąco niesprawiedliwy system da się zmienić?
