Pan Wampir Geung see sin sang / Mr. Vampire Ricky Lau, Hongkong 1985, 96’
Taoistyczny mistrz Gau zgadza się na dokonanie ponownego pochówku dawno zmarłego ojca bogatego pana Yama. Po wykopaniu i otwarciu trumny okazuje się jednak, że ciało nieboszczyka nie uległo rozkładowi. A to oznacza poważne kłopoty, bo ciało może ożyć w każdym momencie jako jiangshi – powracający do życia zmarły. Czy mistrz Gau i jego nierozgarnięci uczniowie znajdą sposób na poradzenie sobie z martwym, ale bardzo ruchliwym zagrożeniem?
Zrealizowany z dużym rozmachem, pełen kolorów „Pan Wampir” powstał w inicjatywy Sammo Hunga, jednego z najważniejszych artystów hongkońskiego kina sztuk walki, i zapoczątkował podgatunek komediowych filmów kung fu o skaczących jiangshi, który przez pewien czas cieszył się dużą popularnością. Dzisiaj jest to film legendarny, przypominający, jak różnorodna i pomysłowa była kinematografia hongkońska w dekadzie swojej największej świetności. Po latach oglądany z odrestaurowanej kopii sprawia wielką przyjemność, jest to opowieść niewymuszenie zabawna i zachwycająca perfekcyjną choreografią scen akcji.
Zielony Wąż Ching se / Green Snake Hongkong 1993, 99' reżyseria: Tsui Hark
Dwa demony przybierają postać pięknych kobiet i zamieszkują wśród ludzi, w wyczarowanym przez siebie domu. Kiedy Biały Wąż zakocha się w miejscowym uczonym, Zielony Wąż poczuje zazdrość i sytuacja się skomplikuje. Zwłaszcza, że tropem węży rusza buddyjski mnich, który zna ich prawdziwą postać.
„Zielony Wąż” jest adaptacją powieści Lilian Lee (autorki m.in. pierwowzoru „Rogue” Stanleya Kwana), czerpiącej ze starego chińskego podania ludowego. W obiektywie, będącego wówczas w szczytowej formie, Tsui Harka opowieść o istocie człowieczeństwa jawi się jako baśniowa przygoda, wypełniona kolorami i zmysłowością, ale też dynamicznymi scenami akcji. Reżyser, który swoją energią i wyobraźnią zrewolucjonizował współczesne kino akcji, był mistrzem w obsadzaniu ról kobiecych.
