Jedni mają psy, inni koty, a bohater debiutanckiego filmu Kirsten Tan, rozczarowany życiem architekt w średnim wieku, postanowił sprawić sobie… słonia. Zwłaszcza że w tym, którego przypadkiem zauważył na ulicach Bangkoku, rozpoznał zwierzę towarzyszące mu w trakcie dzieciństwa spędzonego z dala od zgiełku wielkiego miasta. Dla Thany to coś znacznie więcej niż zwykły zbieg okoliczności, to znak, któremu podporządkuje dalsze swoje wybory i działania. Odkupuje zwierzę od jego dotychczasowego właściciela i mając świadomość, że w mieście nie czeka go już nic dobrego, wyrusza z Pop Ayem (jak zwraca się do „pupila”) w długą sentymentalną podróż do miejsca szczęśliwej młodości. W jej trakcie natrafia na całą galerię barwnych osobowości. Od wrażliwego włóczęgi mającego zdolność przepowiadania przyszłości, przez dwójkę nadgorliwych policjantów, po zdradzającego wokalne aspiracje transwestytę. Film pochodzącej z Tajlandii reżyserki to pełne symboliki kino drogi obfitujące, jak na ten gatunek przystało, w wiele tragikomicznych sytuacji. Oryginalne, bo tacy są też bohaterowie. Idealnie dobrani, charakterni i nierozstający się ani na moment. Nawet gdy część trasy trzeba pokonać autostopem.
91%
73/100
