Drake Doremus, reżyser nagrodzonego na festiwalu Sundance przed kilku laty „Do szaleństwa”, tworzy w „Przebudzonych” obraz utopijnego społeczeństwa z przyszłości. Ludzie zostali tu całkowicie i genetycznie pozbawieni emocji, dzięki czemu możliwe stało się zupełne wyrugowanie przemocy i wszelkiego typu zbrodni. Jednak nielicznie jednostki, którym udało się zachować resztki uczuć, traktowanych jako rodzaj „ludzkiej zarazy”, zmuszone są do tego, by się ukrywać, i żyją na marginesach przedstawionego świata. Dwoje głównych bohaterów Nia i Silas prowadzi egzystencję zwyczajową dla zmechanizowanego życia, wyznaczaną głównie przez automatyczną pracę i zdawkowe rozmowy przy wspólnych posiłkach. Pewnego dnia mężczyzna odkrywa, że zaczynają się w nim budzić coraz gwałtowniejsze namiętności, zostaje w związku z tym rodzajem społecznego wyrzutka. Tymczasem Nia umiejętnie skrywa kiełkujące w niej uczucia. Para staje przed dylematem, czy zaryzykować i powalczyć o swoje szczęście. „Przebudzeni” to pokrętny futurystyczny melodramat, w którym wizja przyszłości łączy się z dehumanizacją i pozbawieniem ludzi podstawowych stanów, świadczących o ich wyjątkowości. Utrzymany w chłodnych, stonowanych barwach film zabiera widzów w alegoryczną, dystopijną podróż i rozpościera przed nimi pesymistyczną wersję nowego, „lepszego” świata.
