Chloë Grace Moretz jako nastolatka, którą opiekunowie umieszczają w ośrodku zajmującym się nawracaniem młodzieży. W przypadku Cameron „grzechem” był romans z najlepszą przyjaciółką. Szefem ośrodka jest „nawrócony” gej, który choć pełen dobrych intencji nie widzi, że jego podopieczni mają problem przede wszystkim z samoakceptacją. Cameron poznaje na miejscu nieco nadgorliwą Erin oraz dwa wolne duchy – Adama i Jane Fondę. Razem próbują znaleźć sobie miejsce w nowym domu i nie zwariować. Podpatrując dole i niedole pensjonariuszy, poznajemy też wydarzenia, które doprowadziły Cameron do tego miejsca. Akcja filmu jest osadzona w 1993 roku, co sprawia, że w filmie pojawia się też nuta nostalgii za czasami, gdy ekran telefonu lub komputera nie stanowił całego życia, a piosenki słuchało się radia lub z kasety. Film był pokazywany na festiwalu w Sundance, gdzie zdobył Wielką Nagrodę Jury.
