Rzadko zdarza się, by architekt wywoływał takie zainteresowanie poza własnym środowiskiem, jak dzieje się to w przypadku Rema Koolhaasa. Jego oszałamiające projekty takie jak Ambasada Holandii w Berlinie, Biblioteka w Seattle, sala koncertowa Casa de Musica w Porto czy Muzeum Dziedzictwa Guggenheima w Las Vegas, są żywymi przykładami wizjonerskich teorii architektonicznych i socjologicznych Holendra.
Działalność Koolhaasa w równym stopniu opiera się na ideach, co na projektowaniu budynków. Jest podziwiany zarówno jako pisarz jak i komentator rzeczywistości społecznej. Jego publikacja “Delirious New York: A Retroactive Manifesto” z 1978 roku została ogłoszona wpływowym opisem nowoczesnego społeczeństwa. Dla Koolhaasa nie jest kluczowe tworzenie jednostkowych arcydzieł, ale stymulowanie i pobudzanie swoimi różnorodnymi działaniami.
Rem Koolhaas: A Kind of Architect jest portretem wizjonera, który zabiera nas w podróż do serca swoich idei. Autorzy filmu stworzyli wizualnie twórczy, dający do myślenia, portret architekta o którym Rem Koolhaas zmuszony był powiedzieć: „To jedyny film o mnie, który mi się podoba”.
