Bohaterem filmu jest mieszkaniec dzielnicy Studziwody w Bielsku Podlaskim, Doroteusz Fionik. Białorusin, obywatel Polski z dziada pradziada, absolwent prawosławnego seminarium duchownego i czynny psalmista. Założyciel Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach (baza materialna składa się z tradycyjnej zagrody podlaskiej, należącej wcześniej do jego dziadków i odrestaurowanej przez bohatera, oraz domu mieszczańskiego uratowanego przed wyburzeniem), redaktor pisma etnograficznego „Bielski gościniec”, autor książek o historii regionu. Założył zespół autentycznego folkloru podlaskiego „Żemerwa” prowadzony przez jego siostrę Annę Fionik, organizuje cykliczne imprezy etnograficzno-folklorystyczne w województwie podlaskim z udziałem zespołów folklorystycznych z Podlasia i białoruskiego Polesia. Podczas ekspedycji etnograficznych na tym obszarze zapisuje autentyczny folklor, wydaje płyty z zapomnianymi pieśniami.
Doroteusz Fionik jest też rolnikiem, z pomocą rodziny w tradycyjny sposób prowadzi kilkuhektarowe gospodarstwo. Zboże młóci cepem, kosi sierpem i kosą. Sieje własnymi rękami. Jednak za najważniejszą swoją powinność uważa propagowanie kultury duchowej i materialnej podlaskich Białorusinów, by wzorem ewangelicznego siewcy, te ziarna „padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny”. Mt 13,8.
