14 maja po seansie o 21:00 zapraszamy na spotkanie z reżyserką filmu Evą Weber. 15 maja po seansie o 18:00 zapraszamy na spotkanie z reżyserką filmu Evą Weber. Studnia (Well, The: Water Voices from Ethiopia) Każdego roku w południowej Etiopii, gdy pora sucha zbliża się do kulminacji, pasterze Borana gromadzą się ze swoimi stadami wokół starożytnych studni. Wielkie, ręcznie wykopywane kratery, zwane „śpiewajacymi studniami”, pozwalają im przeżyć w czasie corocznych susz. Codziennie młodzi pasterze tworzą ludzki łańcuch, pozwalający im czerpać wodę z głębokich studni. Przy pracy śpiewają pieśń, która wydaje się przyciągać stada, powoli gromadzące się po wielu dniach wędrówki przez wysuszony kraj. Film pokazuje lud Borana w okresie suszy, aż do pierwszych wyczekiwanych deszczy. Dzięki wywiadom z różnymi członkami plemienia, o różnym statusie społecznym, poznajemy unikalny system zarządzania wodą, który pozwala ludowi Borana uznawać niewielkie zasoby wody za wspólną własność. Nikt nie może być pozbawiony dostępu do wody: ani pasterze, ani nawet wróg w potrzebie. A na świecie nadal dostęp do wody pitnej nie jest uważany za fundamentalne prawo człowieka. W tym kontekście lud Borana zasługuje na specjalną uwagę – ich wyjątkowy, niedyskryminujący nikogo system dostępu do wody sprawnie działa w jednym z najbardziej dotkniętych suszą terenów na świecie. A.P. Each year, when the dry season reaches its peak in Southern Ethiopia, the Borana herders gather with their livestock around their ancient wells. Zaciemnienie (Black Out) Każdy młody mieszkaniec Gwinei wie, że edukacja to szansa na lepsze życie. Docenia też rolę, jaką w tym procesie odgrywa światło. Nie każdy ma w domu agregator, bo co piąty mieszkaniec 10-milionowej Gwinei posiada dostęp do prądu. W ciągu dnia nauka bywa trudna, bo trzeba pomagać rodzicom w domu. Gdy zapada zmrok, szczególnie w okresie egzaminów i sesji, młodzi Gwinejczycy masowo wychodzą z domów w poszukiwaniu światła. Znajdują je w miejskich centrach: przy sklepach, na stacjach benzynowych, w parkach, barach, a także na lotnisku – największym dostawcy światła w okolicy. To jedyne miejsce, gdzie prądu jest w bród, bo nie wyłącza się go nigdy. Ale, aby tu dotrzeć, niektórzy idą pieszo przez godzinę, pokonując kilkanaście kilometrów. Zamiast w nocy spać, młodzi Gwinejczycy uczą się w grupach, gromadząc się razem wokół nielicznych źródeł światła. Pomimo zmęczenia, nikt nie czuje się zniechęcony, bo każdy wie, że dzięki nauce może zmienić swoje życie i sytuację w kraju. Film jest przejmującym portretem młodego gwinejskiego społeczeństwa, jak również poruszającym obrazem kraju, który powoli, ale skutecznie, podnosi się z upadku. Po wielu latach niepokojów społecznych, 16 listopada 2010 roku Alpha Conde został wybrany na pierwszego demokratycznego prezydenta Gwinei. Za swój główny cel uznał podniesienie standardów życia mieszkańcom kraju, a młodzi Gwinejczycy starają się mu w tym pomóc. Czy nowe władze Gwinei będą jednak w stanie odpowiednio wykorzystać ten potencjał? A.P. Only about a fifth of Guinea's 10 million people have access to electricity and even those that do experience frequent power cuts. If electricity in Black Out
