Komandos Filip Brutecki zakochuje się w nastolatce. Popełnia jednak olbrzymi błąd, raniąc jej serce. W efekcie ukochana zrywa zaręczyny. Gdy szpieg dowiaduje się, że dziewczyna została porwana do domu publicznego, postanawia ją odnaleźć w nadziei, że uratuje narzeczoną i odzyska jej serce. Uprowadzenie zmusza go do powrotu na ścieżkę wojownika, z której zrezygnował dla wybranki. Rozpoczyna się szaleńcze poszukiwanie ukochanej.
To film o wybaczaniu. Realizuje temat wybaczenia damsko-męskiego, więc jest też filmem o miłości w jej najgłębszym znaczeniu. Film stawia widzom wiele pytań. Odwołuje się do dziesięciu przykazań oraz kodeksu samurajskiego.
„Super Story” realizowany jest z ironicznym dystansem, sugeruje to już sam tytuł. Postawiliśmy na pastisz nienachalny, raczej finezyjny, jak we wczesnych filmach Roberta Rodrigueza, w Bondach za czasów Rogera Moore'a czy w amerykańskim nurcie kina nowej przygody. Zdjęcia to głównie klasyczne kino stylu zerowego z elementami filmu kung-fu oraz nowoczesnego filmu popcornowego. Przyjęliśmy styl szybki i oszczędny, co czasem daje efekt poetyckiej umowności. Wzorowaliśmy się na skrajnie dynamicznym montażu Thelmy Schonmaker [wieloletniej współpracownicy Martina Scorsese] i najnowszych amerykańskich filmów akcji. Scenografia nawiązuje do mody i techniki lat 80.
