Choć coraz więcej osób korzysta z portali randkowych, teherańska agencja matrymonialna pani Sadri prosperuje doskonale. Okazuje się, że znalezienie partnera życiowego wymaga więcej wysiłku niż przesuwanie palcem po ekranie. Zadaniem dobrej swatki jest nie tylko skojarzenie par, lecz także mediacja między oczekiwaniami i wyobrażeniami randkowiczów a czasem też terapia nieszczęśliwie wyswatanych klientów. Mówi się, że miłość jest ślepa, więc swatka musi zachować trzeźwą ocenę: przefiltrować pełne autokreacji ogłoszenia i dopasować kandydatów. To zadanie nie należy do łatwych, bowiem Iran to bardzo konserwatywny kraj, gdzie władza jest całkowicie w ręku mężczyzn i to oni dyktują większość warunków. Archaiczne i bezlitosne wydawać się mogą rady udzielane przez swatkę kobietom, szczególnie tym starszym czy po rozwodzie - im nie pozostawia wiele złudzeń, muszą zgodzić się na dużo starszych mężów i przymykać oko na ich zdrady. Film Azadi Moghadam pokazuje, jak działa patriarchat w swojej czystej formie, bez filtra. Z drugiej strony, kiedy przypomnimy sobie, że w hollywoodzkich filmach 37-letnia aktorka jest za stara, by zagrać żonę 50-latka, wymowa "Swatki" staje się o wiele bardziej uniwersalna. A dylematy jej klientek nie tak znowu różne od problemów użytkowniczek Tindera.
[Ewa Szabłowska]
