Przez lata rodzinne miasto reżysera Koudougou uchodziło za główny ośrodek tekstylny w Burkina Faso. Reputację tę zdobyło dzięki jednej fabryce : Faso Fani, czyli 'narodowe fani' (fani to kolorowa tkanina z bawełny powszechnie noszona w Zachodniej Afryce). Każdego poranka syrena Faso Fani budziła swych mieszkańców, koncentrując ich życie wokół rytmu pracy fabryki. Wielki ośrodek był narodowym projektem legendarnego przywódcy narodu Thomasa Sankary i stanowił symbol niepodległości kraju. Fabryka zresztą okazała się udanym eksperymentem: fani z Koudougou charakteryzował się wysoką jakością stając się prestiżowym towarem eksportowym kraju i dumą samego miasta.
Jednak wraz z początkiem lat 90-tych szereg reform MFW oraz Banku Światowego, ostatecznie doprowadziły do zamknięcia fabryki i utraty dobrze płatnej pracy przez setki ludzi. Reżyser filmu odwiedza swoje rodzinne miasto i wzorem Michael'a Moore'a ukazuje bezduszność globalizacji i polityki ekonomicznej, nieczułej na lokalne realia i potrzeby. Między wywiadami przemierzamy puste korytarze Faso Fani i widzimy rozmiar tego, co zostało utracone. Jednak Michel Zongo nie ogranicza się tu jedynie do dokumentowania tragedii – stara się także zainicjować zmiany!
