Fenomenem kariery aktorskiej Danuty Szaflarskiej było to, że niemal do końca długiego życia pozostawała czynna w swym zawodzie i nie zrezygnowała z występów na scenie. Teatr Telewizji zarejestrował kilka głośnych przedstawień z udziałem aktorki. W latach 90. były to dwie realizacje sztuk Sławomira Mrożka z Teatru Współczesnego w Warszawie: Miłość na Krymie w reżyserii Erwina Axera (twórcy, któremu wiele zawdzięczała w powojennym okresie pracy teatralnej) i Tango w reżyserii Macieja Englerta. W tym drugim spektaklu stworzyła „kapitalną”, jak się wyraził krytyk, Jacek Sieradzki, rolę Babci. W tenisówkach i czapce z daszkiem starsza pani zewnętrznie wpisywała się w anarchię rodziny Stomilów, by jednak w obliczu śmierci przypomnieć sobie o godności swej osoby.
[Wojciech Majcherek]
