Akcja Zgagi rozgrywa się w małym miasteczku. Oś fabularną sztuki stanowi odbywająca się w czasie teraźniejszym, interwencyjna rozmowa Kuratorki z Heleną i Tadeuszem – rodzicami niedostosowanej społecznie, udającej psa, niespełna szesnastoletniej Zuzanny. W retrospekcjach rozgrywających się w pamięci bohaterów poznajemy traumatyczne wydarzenia z ich przeszłość. Błędy rodziców stają się przyczyną niedostosowania i osamotnienia córki. Losy rodziny – matki, ojca i dziecka - pokazane są w krzywym zwierciadle, sięgając niejednokrotnie granic absurdu. Relacje rodzinne są zaburzone od pokoleń. Życie Zuzanny, która nosi imię po ukochanym psie swojego ojca, jest naznaczone tragedią od momentu narodzin, a nawet wcześniej, za sprawą rodzinnych korzeni. Dziewczyna, będąca niechcianym owocem wynaturzonej miłości, dziedziczy po psie nie tylko imię, ale i smutny los. Zuzanna staje się karykaturalnym odbiciem natury swoich rodziców, ich zgagą.
