Kolejne lata po zakończeniu II wojny światowej to usilne próby znormalizowania stosunków pomiędzy państwami, które jeszcze nie tak dawno pozostawały w otwartym konflikcie. Jednym z działań na rzecz ocieplenia relacji oraz wypracowania społecznej i politycznej równowagi był program, w jakim wzięła udział matka reżyserki. W ramach niego dziesiątki tysięcy niemieckich dzieci wysłanych zostało do Norwegii, by spędzić wakacje z tamtejszymi rodzinami. Eksperyment, który zakładał wymianę kulturowych doświadczeń, próbę otwarcia się na innych i szansę dostrzeżenia wspólnego ludzkiego pierwiastka, niezależnie od długości czy szerokości geograficznej, wpłynąć miał na przyszłe lata względnego spokoju w zmęczonej wojną Europie. Debiutująca norweska dokumentalistka Linn Helene Løken odkurza zapomnianą już historię, nadając jej wyjątkową osobistą perspektywę. Nagrodzona na festiwalu w Bergen opowieść niesie ze sobą głębokie humanistyczne przesłanie, które dzisiaj, w bardzo niespokojnych czasach, nabiera dodatkowego znaczenia.
