Pośród licznych adaptacji powieści Emily Brönte film Kosminsky'ego – jego reżyserski debiut – wyróżnia się rygorystyczną wiernością wobec literackiego pierwowzoru. Kosminsky'emu udało się przede wszystkim oddać nastrój i klimat mrocznych wydarzeń powieściowych. Jest to zasługa zarówno wyrazistej koncepcji reżyserskiej jak i kreacji aktorskich, a także znakomitej scenografii i pracy operatorskiej. Film, będąc opowieścią o gwałtownej, niszczącej, szalonej miłości znakomicie oddaje romantyczno-gotycki klimat powieści, potęgowany przez niezwykle oryginalny, sugestywny pejzaż niegościnnych choć fascynujących pustkowi hrabstwa Yorkshire. Juliette Binoche – w podwójnej roli matki i córki – potrafiła znakomicie oddać wewnętrzne rozdarcie swych bohaterek. Zwłaszcza kreacja Cathy miotanej sprzecznymi uczuciami – namiętnością z jednej strony i uleganiem wymaganiom konwenansów z drugiej – wypadła sugestywnie i przekonywająco.
